Беларуска Ксенія Тарасевіч у 2015 годзе была назіральніцай на выбарах у Беларусі. Атрымаўшы польскае грамадзянства, яна вырашыла ўзяць удзел у парламенцкіх выбарах у Польшчы не толькі як выбаршчыца, але і як назіральніца. У інтэрв’ю беларускай службе Пальскага Радыё яна параўнала свой вопыт назіральніцтва ў дзвюх краінах.
Рашэнне стаць назіральніцай Ксенія патлусмачыла тым, што хацела на ўласныя вочы пераканацца, што ў Польшчы ёсць дэмакратыя і галасы сапраўды лічацца, выбары не фальсіфікуюцца. Да таго ж ёй цікава было ўбачыць, як адбываецца падлік галасоў.
— У Беларусі на тым участку, на якім я назірала ў 2015 годзе, галасы падлічыліся за 40 хвілін, у Польшчы 88 галасоў лічылі тры з паловай гадзіны. Таму што чальцы выбарчай камісіі вельмі пільна дбалі пра тое, каб усе лічбы сыходзіліся, каб яны дакладна падлічылі колькасць сапсаваных бюлетэняў. Гэта было, канечне, абсалютна іншае ўражанне.
Хоць у чальцоў польскай камісіі і назіральнікаў былі розныя палітычныя погляды, яны ніяк не адбівалася на аб’ектыўнасці.
— Перадусім, канечне, дамінавала жаданне, каб выбарчы працэс прайшоў паводле працэдуры і літары закона. У чальцоў выбарчай камісіі, відавочна, ёсць свае палітычныя погляды, але яны не могуць быць ніякім чынам зангажаваныя… Не было падзелу або спрэчак палітычных.
Ксенія кажа, што ёй вельмі б хацелася паўдзельнічаць у чымсьці падобным у Беларусі.
— Беларусы вартыя таго, каб жыць у дэмакратычнай краіне. Веру, што гэта адбудзецца хутчэй за тое, як я стану вельмі сталым чалавекам. Вельмі спадзяюся, што ў бліжэйшае дзесяцігоддзе я змагу ўзяць свой беларускі пашпарт у рукі і прыйсці на ўчастак у Беларусі, нават не за мяжой, на парламенцкіх, прэзідэнцкіх, мясцовых выбарах — любых, проста каб адчуць гэты смак дэмаркатыі на тэрыторыі маёй Радзімы, — кажа Ксенія.