Былыя палітзняволеныя Іна Шырокая і Вольга Рытус выступілі перад беларускай дыяспарай Беластока і расказалі, чаму варта пісаць лісты беларусам, якія знаходзяцца за кратамі. Акцыя «Напішы ліст палітвязням» праходзіла 27 кастрычніка ў рэдакцыі MOST.
Беларуская дыяспара Беластока кожны месяц арганізоўвае акцыю «Напішы ліст палітвязням». На апошнія сустрэчы прыходзяць былыя палітзняволеныя. 28 кастрычніка ў рэдакцыю MOST прыйшлі Іна Шырокая і Вольга Рытус.
Жанчыны, якія прайшлі праз турму
Іна Шырокая правяла ў мінскіх турмах тры месяцы і дваццаць дзён. У жанчыны — пяцёра дзяцей. За ўдзел у пратэстах Іна была асуджаная судом Ленінскага раёна Мінска на тры гады «хатняй хіміі» — абмежавання волі без накіравання ў папраўчую ўстанову адкрытага тыпу. Таксама жанчыне далі штраф у памеры 168 тысяч рублёў. Праз тры тыдні пасля абвяшчэння прысуду Іна збегла з Беларусі.
Инна Широкая убежала из Беларуси в августе 2022 года. За участие в акциях протеста режим Лукашенко осудил многодетную маму на...
Чытаць далейDetails
Бывшая политзаключённая Инна Широкая, которая после приговора в Беларуси — три года «домашней химии» — сбежала в Польшу, рассказала MOST...
Чытаць далейDetails
Старожилы Кавалерийского рынка в Белостоке с ностальгией вспоминают 1990-ые. Тогда сюда за покупками активно приезжали беларусы и жители других постсоветских...
Чытаць далейDetailsВольга Рытус знаходзілася ў зняволенні ў Мінску амаль тры месяцы. У яе двое дзяцей. 14 ліпеня суд Фрунзенскага раёна Мінска прызнаў Вольгу вінаватай у здзяйсненні злачынства па ч. 1 арт. 342 КК «Групавыя дзеянні, якія груба парушаюць грамадскі парадак» і прысудзіў жанчыне тры гады абмежавання волі без накіравання ў папраўчую ўстанову адкрытага тыпу. Вольгу вызвалілі ў зале суда. У кастрычніку жанчына з’ехала з Беларусі.
Праменьчык свабоды, падтрымкі і надзеі
— У турме лісты вельмі чакаеш, — кажа Іна Шырокая. — Сістэма дае табе зразумець, што ты нібыта дрэнны грамадзянін і нікому не патрэбны. І калі няма ўнутранага рэсурсу, то праз некаторы час ты пачынаеш верыць сістэме і думаеш, што, напэўна, і ўсё так лічаць. І вось нейкія лісты не ад родных — яны вельмі натхняюць і даюць магчымасць думаць, што людзі пра цябе не забываюць і памятаюць. Сістэма робіць, каб вас забыліся… У камеры ў цябе нічога няма, а лісты — гэта праменьчык свабоды, падтрымкі і надзеі. Напрыклад, я сядзела з Марынай Золатавай (галоўная рэдактарка TUT.BY — MOST), і ёй у дзень магло прыходзіць па 10 лістоў, а мне часам даводзілася доўга чакаць адзін ад сваякоў.
Паштоўка з выявай, якую можна абмеркаваць
Вольга распавяла, што лісты ў камеры — гэта заўсёды новы пах і новыя карцінкі.
— Калі людзі пшыкаюць парфумай свае лісты, то потым гэты пах застаецца ў камеры, і гэта вельмі важна. Ты пастаянна можаш нюхаць пах свабоды і добрага жыцця. Таму ліст у турме — гэта заўсёды новы пах у камеры. Таксама добра, калі прыходзяць паштоўкі з рознымі выявамі. Гэта новы малюнак у камеры, які можна абмеркаваць і разгледзець. Вось, напрыклад, які-небудзь выгляд горада. І кожны дзеліцца інфармацыяй пра гэтае месца. Згадвае, што там, ці быў. Яшчэ я б параіла беларусам дасылаць палітвязням дзіцячыя малюнкі. Цэнзар гэта прапускае. Такія лісты заўсёды радуюць.
Колькасць палітвязняў не памяншаецца
Па стане на 28 кастрычніка 2022 года ў Беларусі палітвязнямі прызнаныя 1335 чалавек (некаторыя зняволеныя яшчэ не прызнаныя палітычнымі). Блогеры, бізнесмены, актывісты штабоў кандыдатаў у прэзідэнты, пратэстоўцы знаходзяцца ў месцах пазбаўлення волі, удалечыні ад родных і блізкіх, таму што не баяліся ажыццяўляць свае правы — удзельнічаць у мірных сходах, выказваць сваё меркаванне і ўдзельнічаць у палітычным жыцці краіны. Большасць з гэтых людзей падвергліся палітычна матываванаму крымінальнаму пераследу ў сувязі з падзеямі, якія разгарнуліся падчас і пасля прэзідэнцкай выбарчай кампаніі 2020 года ў Беларусі.
