У чацвёрты выпуск праекта «Таршэр» мы запрасілі акцёра і музыканта Міхася Зуя.
Таршэр — гэта прастора, дзе пад утульным святлом лямпы — тыя творы, ад якіх дыханне перахапіла, розум узляцеў на новую вышыню, а іх адбітак назаўсёды застаўся ў сэрцы. Мы запрашаем герояў саміх напісаць пра такія творы і пра тое, чаму абралі менавіта іх. У гэтым выпуску мы расказваем пра творы, якія абраў купалавец Міхась Зуй.
1. Анімэ: «Прывід у даспехах», Мамору Осіі
Разважанне на тэму «Што ёсць чалавек?» ва ўлюбёнай кіберпанкаўскай эстэтыцы. Вельмі лаканічнае, паэтычнае і маштабнае па думцы аніме. І музыка Кэндзі Каваі ўражвае бясконца.
2. Серыял: «Твін Пікс», Дэвід Лінч і Марк Фрост
Вігвамы, совы, кава, каханне, гумар і жах. Калісьці падлеткам я некалькі гадзін не мог адысці ад уражання пасля прагляду апошняй серыі другога сезону.
Для «ЧынЧынЧэнел» мы напісалі і амаль знялі сатырычны серыял «Тут быў Ленін» і шмат у чым натхняліся, як ні дзіўна, менавіта «Твін Піксам».
3. Кніга: «Уладар пярсцёнкаў», Джон Рональд Руэл Толкін
Цэлы сусвет. Упершыню прачытаў у далёкім 2010-м на Фарасе. Дарэчы, у нашай песні «Курортный романс» ёсць згадка пра гэты факт. Фарас, горы, мора — ідэальная чытальная зала для гэтай кнігі.
Сёння вельмі хочацца пачуць гэтае «Арлы! Арлы лятуць!», каб чароўнае выратаванне ад усёй цемры спусцілася проста з неба.
4. Фільм: «Час цыганаў», Эмір Кустурыца
Ад фільмаў гэтага рэжысёра ў мяне заўсёды было адчуванне дэжавю. Падавалася, быццам бачу ў кадры чальцоў сям’і. Гэты фільм магічны і рэалістычны, родны і балючы.
5. Песня: «Exit Music», Radiohead
Мы шмат слухалі альбом «Ok Computer» на курсе ў Акадэміі мастацтваў, і мае аднакурснікі Раман Падаляка з Вольгай Скварцовай зрабілі танец на гэтую песню. Танец кранаў. І песня кранала. Кожны раз на 3:22 мне падавалася, што гэта найвышэйшая кропка музыкі наогул.
6. Верш: «Легенда», Віктар Цой
Чытаў гэтую песню як верш, паступаючы ў Акадэмію на акцёрскі. Апошнія радкі простыя і вялікія.
7. Камп’ютарная гульня: «Thomas was Alone», Майкл Бітэл
Гульня пра прыгоды некалькіх прастакутнікаў. Аднаго завуць Томас, астатніх — Джон, Сара і іншыя.
Здаецца, нічога асаблівага. Але праз гэтую гульню я зразумеў сутнасць мастацтва. Вось табе паказваюць прастакутнік, кажуць, што гэта Томас, і распавядаюць пра яго характар. І ты праз некалькі хвілін пачынаеш суперажываць Томасу. Суперажываць прастакутніку.
Іншыя выпускі «Таршэра»
У кожнага з нас ёсць кнігі, песні і фільмы, уражанне ад якіх нібы стала адным з пазлаў, што складаюць нашу...
Чытаць далей
У другім выпуску праекта «Таршэр» — мастак Улад Бохан. Ён аўтар шэрагу палітычных акцый, напрыклад, «Гусеніцы лязгаюць» або перформансу каля...
Чытаць далей
У трэцім выпуску праекта «Таршэр» — паэтка і даследчыца-славістка Анхела Эспіноса Руіс. Таршэр — гэта прастора, дзе пад утульным святлом...
Чытаць далей
