Што пачытаць і паглядзець, каб акунуцца ў настальгію? Якія творы дакладна захопяць падлеткаў на канікулах? І што варта зірнуць тым, хто працягвае крычаць «Можем повторить»?
Таршэр — гэта прастора, дзе пад утульным святлом лямпы — тыя творы, ад якіх дыханне перахапіла, розум узляцеў на новую вышыню, а іх адбітак назаўсёды застаўся ў сэрцы. Мы запрашаем герояў саміх напісаць пра такія творы і пра тое, чаму абралі менавіта іх. У гэтым выпуску мы расказваем пра творы, якія абраў менеджар па продажах з Магілёва, які цяпер жыве ў Беластоку і з’яўляецца актывістам беларускай дыяспары, Аляксандр Каваленка.
1. Серыя кніг пра Гары Потэра, Джоан Роўлінг
Усю серыю я чытаў разоў дзесяць. І кожны раз заходзіць, знаходзіцца нешта новае. Чытаў спачатку ў рускім перакладзе, а цяпер чытаю ў польскім. Яшчэ да канца не дабіў. Усё разумею, бо столькі ўжо разоў перачытаў, а заадно і мову падвучваю. Глядзеў і фільмы паводле кніг, але гэта зусім іншы твор, я раю менавіта кнігі.
Кнігі захапілі мяне адразу ж. Калі яны сталі папулярнымі ў нас, мне было гадоў 20. Тады інтэнсіўна развіваліся лічбавыя тэхналогіі — тэлефоны, камп’ютары, усе былі ў гэтым. А тут з’яўляецца проста кніга, якая так прыцягвае. Я чытаў і не мог асэнсаваць, як жа можна прыдумаць такі сусвет і апісаць яго так, што немагчыма адарвацца.
А ў 2020 годзе ўбачыў, як шмат паралеляў у гісторыі Гары Потэра з тым, што адбываецца ў Беларусі. Воланд-дэ-Морт відавочны ўсім, на жаль, няма Гары Потэра. Рэкамендую пачаць першую кнігу ў гадоў 10-12.
2. Кніга «Два капітаны», Веніямін Каверын, і аднаіменныя фільмы
На летнія канікулы я ездзіў у вёску да дзядзькі і цёткі, а ў іх была такая вялікая бібліятэка! Вось там знайшоў кнігу Каверына. Вельмі зачапіў у ёй дэвіз «змагацца і шукаць, знайсці і не здавацца», я ім і цяпер кіруюся ў жыцці. Па кнізе выйшла два фільмы. Такое нячаста бывае, але фільмы таксама някепскія, іх таксама раю паглядзець.
У творы — аповед пра хлопца, які застаўся сіратой, яго прыгоды, вайну, сяброўства і каханне. Упершыню прачытаў у гадоў 12. Думаю, для юнакоў такога ўзросту гэта якраз тое, што трэба пачытаць ці паглядзець!
3. Кніга: «Ледакол», Уладзімір Сувораў
Чытаў некалькі твораў гэтага аўтара, «Ледакол» уразіў найбольш. Кнігу напісаў былы савецкі разведчык, па ягоных словах, завочна асуджаны на смяротнае пакаранне. Ён даводзіць сваё бачанне, як так усё склалася, што адбылася Другая сусветная вайна. Як прачытаў кнігу, для мяне ўсё склалася, і я зразумеў, што СССР — гэта зусім не тое, што нам расказвалі гадамі.
У кнізе аўтар даводзіць сваё бачанне, чаму савецкія войскі неслі страты і мелі няўдачы на вайне. Пасля кнігі ніяк не мог зразумець, як можна казаць «Можем повторить», бо для мяне зразумела: 9 Мая — гэта не свята і радасць, а трагедыя.
На гэтую ж тэму ёсць серыял з Аляксеем Серабраковым, які таксама раю — «Штрафбат».
4. Прыгодніцкія кнігі Жуля Верна
«Пятнаццацігадовы капітан», «Дваццаць тысяч лье пад вадой», «Таямнічы востраў» і ўсе кнігі пра капітана Нэма. Гэта якраз тое, што трэба юнакам. Некаторыя з кніг экранізавалі, але я раю спярша чытаць, пасля глядзець.
5. Кніга: «Каласы пад сярпом тваім», Уладзімір Караткевіч
Гэтую кнігу, лічу, павінен прачытаць кожны беларус. Чытаў раман столькі ж разоў, колькі і Гары Потэра. Караткевіча мне падабаюцца таксама «Чорны замак Альшанскі», «Дзікае паляванне караля Стаха» і іншае, але «Каласы» ўразілі найбольш. Увесь гэты бунтарскі дух, які ажыў у нас у 2020 годзе, — ён жа ёсць і там.
Некаторыя мае аднагодкі амаль нічога не ведалі пра паўстанне Кастуся Каліноўскага. А для мяне гэта ўсё было так знаёма. Як нашы моцныя землякі дамагаліся, каб Беларусь была вольнай.
6. Фільм: «Прыгоды Электроніка»
Памятаю, што кожны год вельмі чакаў канікул, таму што на іх заўсёды паказвалі Электроніка і іншыя сапраўды добрыя падлеткавыя фільмы. Прапаную ўсім, каму цяпер за 30, паглядзець «Прыгоды Электроніка» і ўспомніць юнацтва.
Любіў таксама «Гардэмарыны, наперад!», «Д’Артаньян і тры мушкецёры». У гэтых карцінах было шчырае сяброўства, гонар, годнасць. А ў 90-я гады гэтага так не хапала, вакол было столькі падману і хлусні. У такіх фільмах было радасна ўбачыць іншае жыццё.
7. Фільм: «Форэст Гамп»
Мы вельмі доўга думаем, як і што сказаць, з чаго пачаць. Часам трэба менш думаць, а проста рабіць. У гэтым фільме мы бачым гісторыю чалавека, які ні ў чым сябе не стрымліваў, не разважаў, навошта рабіць тое і тое. Ён бег, таму што хацеў бегчы, і дасягнуў поспеху.
Пакуль не паспрабуеш, не даведаешся, ці атрымаецца.
Яшчэ «Таршэр»
Што мы даведаемся пра гістарычныя падзеі, калі будзем даследаваць іх па непрыфарбаваных гісторыях людзей? Як жанчыны змагаюцца за сваё месца...
Чытаць далей
Палітычная сатыра, беларускія «пасхалкі» ў відэагульні пра Ведзьмара і крыніца такога часам патрэбнага гумару. Таршэр — гэта прастора, дзе пад...
Чытаць далей
Што можа здарыцца, калі дзеці ўвасабляюць у жыццё мары бацькоў? Колькі любові аддаваць радзіме і ці можна наогул яе, радзіму,...
Чытаць далей
